میروم
بغض خواهی‌ کرد
اشک‌ها خواهی‌ ریخت
غصه‌ها خواهی‌ خورد
نفرینم خواهی‌ کرد
دوست ترم خواهی‌ داشت
یک شب فراموشم میکنی‌
فردایش به یادت خواهم آمد
عاشق تر خواهی‌ شد
امید خواهی‌ داشت
چشم به راه خواهی‌ بود
و یک روز
یک روزِ خیلی‌ بد
رفتنم را ، برایِ همیشه ، باور خواهی‌ کرد
ناامید خواهی شد
و من برایت چیزی خواهم شد
مثلِ یک خاطر ه ی دور
تلخ و شیرین ولی‌ دور … خیلی‌ دور
و من در تمام این مدت
غصه‌ها خواهم خورد
اشک‌ها خواهم ریخت
خودم را نفرین خواهم کرد
تمام لحظه‌ها به یادت خواهم بود
و امید خواهم داشت به پایداریِ عشق
و رفتن را چیزی جز عاشق ماندن نخواهم دانست
نخواهی فهمید
درکم نخواهی کرد
صحبت از عاشق بودن نیست … صحبت از عاشق ماندن است

بعضی وقتا مجبوری تو فضای بغضت بخندی.
دلت بگیره ولی دلگیری نکنی.
شاکی بشی ولی شکایت نکنی .
گریه کنی اما نذاری اشکات پیدا شن...
خیلی چیزارو ببینی ولی ندیدش بگیری
خیلی حرفارو بشنوی ولی نشنیده بگیری!
خیلی هادلتو بشکنن و تو فقط سکوت کنی..... !

هیچ کس نمی داند ..
همه چهره آرام می بینند ..
همه صدای خنده ها را می شنوند ..
هیچ کس حس نمی کند دل نا آرامت را ، تنهاییت را ، بغض گلویت را ..

دست خودت نیست ، " باید " جلوی دیگران بخندی ...

هیچ کس نمی داند وقتی به چهار دیواری اتاقت می رسی ، غصه ها را از پشت درب بر می داری و به حال امروزت افسوس می خوری ...!

کاش اتاقت انبار غصه هایت نبود ...
کاش تخت خوابت جای خوابت بود ، نه گریه هایت

بعضی حرفا رو نمیشه گفت...
باید خورد...
ولی بعضی حرفا رو نه می شه گفت٬نه میشه خورد
می مونه سر دل
میشه دل تنگ
میشه بغض
میشه سکوت
میشه همون وقتی که خودتم نمیدونی چته....