زندگی من
یعنی
شیب خط گردنت
وقتی به پهنای شانه ات می رسد
یعنی
رگ برجسته دستهات
وقتی آنها را در هوا تکان می دهی
یعنی
مهربانی شباهنگام و خواب آلود سوالت که :
"سردت نیست؟"
یعنی
رگه های قرمز چشمهات
وقتی خستگی در چشمانت موج می زند
یعنی
موهای خیس روی پیشانیت
که به عطسه می اندازدت
یعنی...
یعنی...
زندگی من
همین دلتنگی نفس گیر است
وقتی این شعر را برایت می گفتم... |